The diary of a Cretan woman

Πρίν λίγες ημέρες , στις 25 του Μάρτη, συμπληρώθηκε ο δεύτερος αιώνας της ανεξαρτησίας μας! Της ελευθερίας μας από τον Τουρκικό ζυγό! Μια σπουδαία και συγκινητική επέτειος για όλους τους Έλληνες! Με αφορμή λοιπόν την επέτειο αυτή οφείλαμε να αναφερθούμε και στην στάση των Κρητών στην επανάσταση του 1821. Στην επανάσταση του 1821, η Κρήτη είχε πρωταγωνιστικό ρόλο, πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος για μια 10ετία από το 1821 έως το 1930. Η συμβολή της αυτή όμως σχεδόν αποσιωπάται στα επίσημα εγχειρίδια. Είναι σασαν να μην υπήρξε ποτέ ο κρητικός αγώνας, ο οποίος μάλιστα αποδείχτηκε πιο μακροχρόνιος απ’ αυτόν της υπόλοιπης Ελλάδας, αν και αντί της ελευθερίας, οδήγησε στη συνέχεια της τουρκοκρατίας, μέσω του αντιβασιλέα της Αιγύπτου, στον οποίο παραχωρήθηκε, καθώς οι μεγάλες δυνάμεις στην κυριολεξία «πούλησαν» την κρητική επανάσταση. ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821 ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Δασκαλογιάννης 1770: Η μεγάλη εθνική επανάσταση του 1821 εξαπλώθηκε γρήγορα

Μία νόστιμη συνταγή , ιδανική για το Κυριακάτικο τραπέζι!    Υλικά  •1 φλιτζάνι του τσαγιού λάδι •1 φλιτζάνι του τσαγιού καρύδια •2 φλιτζάνια του τσαγιού ζάχαρη •2 φλιτζάνια του τσαγιού αλεύρι •1/2 φλιτζάνι του τσαγιού φρυγανιά τριμμένη •1 φλιτζάνι του τσαγιού γάλα •1 μπέικιν •1 κουταλάκι του γλυκού σόδα •1 κουτάλι της σούπας κανέλα •1/2 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο •6 αυγά Υλικά για το σιρόπι •1 ποτήρι νερό •1 ποτήρι του νερού ζάχαρη •1 ξυλάκι κανέλας • Λιγος χυμός λεμονιού Εκτέλεση Χτυπάμε το βιτάμ. Προσθέτουμε την ζάχαρη και τα αυγά. Ρίχνουμε το γάλα, τα καρύδια και το γαρύφαλλο. Ρίχνουμε την σόδα. Έχουμε ανακατέψει το αλεύρι με την φρυγανιά και το μπέικιν και τα ρίχνουμε στο μείγμα. Λαδώνουμε καλά το ταψί και βάζουμε το μείγμα. Ψήνουμε για μία ώρα σε υψηλή θερμοκρασία στον φούρνο και χαμηλώνουμε στην συνέχεια. Βράζουμε το σιρόπι για πέντε λεπτά και την σιροπιάζουμε ζέστη.  Καλή μας όρεξη! 

Απόκριες ονομάζονται οι τρεις εβδομάδες πριν από την Καθαρά Δευτέρα οπότε και αρχίζει η Μεγάλη Σαρακοστή. Ονομάστηκε έτσι, επειδή τη περίοδο αυτή, συνηθίζεται να μην τρώνε κρέας οι Χριστιανοί, δηλαδή «να απέχουν από κρέας». Λέγεται επίσης απόκριες, Απόκρεω, της Τυροφάγου, γιατί την εβδομάδα αυτή τρώνε μόνο γαλακτοκομικά και όχι κρέας, για να προετοιμαστούν σιγά – σιγά για τη νηστεία της Σαρακοστής.    Στις μέρες αυτές γίνεται το έθιμο του γλεντιού, της ψυχαγωγίας και του «μασκαρέματος». Κάθε τόπος είχε τα δικά του ξεχωριστά έθιμα , το ίδιο ισχύει και για την Κρήτη μας. Τα έθιμα που θα αναφερθούν είτε έχουν εξαφανιστεί εντελώς είτε έχουν διατηρηθεί σε λίγα μέρη του νησιού.  Σιβιανή μάσκα Νότια του Νομού Ηρακλείου, στο χωριό Σίβα, η παραδοσιακή μάσκα του χωριού είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές του Ελληνικού και του ευρύτερου μεσογειακού χώρου και από ότι πιστεύεται ήταν και μοναδική. Μέχρι και την δεκαετία του 1960, ήταν πολύ στα «φόρτε» της η Σιβιανή μάσκα. Γίνονταν με τη

Η Κρήτη ανέκαθεν είχε έντονο πολιτισμικό στοιχείο. Η μουσική και ο χορός ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα τόσο με την χαρά όσο και με την λύπη των Κρητικών. Ο χορός , για τον οποίο θα μιλήσουμε σήμερα , είναι κατάθεση ψυχής. Οι άνθρωποι χορεύοντας αφήνουν ένα κομμάτι τους στον χορό. Εκτός τον χανιώτικο συρτό, τον μαλεβιζιώτη , τον πεντοζάλη , τον ανωγειανό πηδηχτό και την σούστα που είναι ευρέως διαδεδομένοι και "συνώνυμα" του κρητικού γλεντιού , υπάρχουν στα σεντούκια της παράδοσης χοροί που είτε έχουν ξεχαστεί εντελώς είτε τους βλέπουμε σπάνια σε γλέντια. Πάμε να τους δούμε μαζί!  Απανωμερίτης Ο προβατινίστικος χορός  ή απανωμερίτης ή νταγκουνάκι, είναι ένας από τους παλιούς τοπικούς χορούς της Κρήτης. Χορεύονταν στο Αμάρι και στην επαρχία Άγ. Βασιλείου του νομού Ρεθύμνου, μα και σ’ άλλα χωριά του Ρεθύμνου και προς τα Ηρακλειώτικα μέχρι και λίγο μετά τον πόλεμο. Τον λέγανε προβατινίστικο, γιατί στις κινήσεις του ο χορευτής χτυπάει το πόδι του στη γη, όπως κάνουνε τα π