The diary of a Cretan woman

Ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές όλων των εποχών, ο ποιητής του “Ερωτοκρίτου” δηλώνει στον επίλογο του ποιήματος ότι γεννήθηκε και έγραψε στη Σητεία. Ο Βιτσέντζος ήταν ο μικρότερος γιος του Ιακώβου Κορνάρου. Γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου 1553, στο χωριό Τραπεζόντα Σητείας, πατρογονικό φέουδο της οικογένειας του και βαφτίστηκε το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου. Έμεινε στην περιοχή της Σητείας, κυρίως στα χωριά Τραπεζόντα και Πισκοκέφαλο, ως το 1587-1590, δηλαδή ως τα τριανταπέντε του χρόνια περίπου “ζώντας τη ζωή του φεουδάρχη γαιοκτήμονα, μέσα σ΄ έναν πολυπρόσωπο κόσμο υπηρετών και δουλοπαροίκων, που ήταν όλοι τους Ελληνορθόδοξοι”.   Στην Στείαν εγεννήθηκε, στην Στείαν ενεθράφη,  εκεί ‘καμε κι εκόπιασεν ετούτα που σας γράφει.  Μετά τις 20 Μαρτίου 1585 ο Βιτσέντζος Κορνάρος εγκαταστάθηκε στο Ηράκλειο (τότε Κάστρο, Μεγάλο Κάστρο ή Χάνδακα), κοντά στους δύο αδελφούς του, τον Ιωάννη Φραγκίσκο και τον Ανδρέα, όπου απέκτησε, από προίκα ή με αγορές, μεγάλη περιουσία. Είχε μεγάλα φιλολογικά ενδιαφέρ

Όσοι με ξέρουν καλά , γνωρίζουν την μανία που έχω με τις κούπες. Συλλογή ολόκληρη , σε διαφορετικά μεγέθη , σχέδια , χρώματα , στυλ. Κάπως έτσι έφτασα στο προφίλ της Μιράντας. Η Μιράντα είναι μια νέα κοπέλα η οποία ασχολείται με κάτι πολύ ξεχωριστό , πλάθει με τα χέρια της θησαυρούς , στο μαγαζί της μπορείς να βρεις  υπέροχα πράγματα , τα οποία κοσμεί με τις μνήμες της και τις εικόνες της καθημερινότητάς της. Θαύμασα τόσο τα σκεύη όσο και τα σχέδια που τα κοσμούν , δεν θα μπορούσα λοιπόν να μην επικοινωνήσω μαζί της . Είναι γλυκύτατη  , όπως και το όνομά της, και ευγενέστατη, με ένα υπέροχο χαμόγελο. Δέχτηκε  αμέσως να πραγματοποιήσουμε την συνέντευξή μας η οποία κύλησε ως εξής: - Καλημέρα Μιράντα μου, ευχαριστώ πολύ που δέχτηκες να πραγματοποιήσουμε αυτήν την συζήτηση!  -Καλημέρα και σε σένα Δέσποινα , εγώ σε ευχαριστώ , είναι μεγάλη μου χαρά!  - Θα ήθελα να ξεκινήσουμε την συζήτησή μας αναφερόμενες στην καταγωγή σου. Μιας και θεωρώ τον τόπο καταγωγής καθοριστικό παράγοντα

  Ο Κώστας Μουντάκης γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1926 στην Αλφά, χωριό του Δήμου Μυλοποτάμου. Ήταν το μικρότερο από τα επτά παιδιά του Νίκου και της Καλλιόπης Μουντάκη. Η καταγωγή της οικογενείας του είναι από τον Καλλικράτη Σφακίων και ο προπάππος του, ο Μανούσος, πρωτοπαλίκαρο του Χατζημιχάλη Νταλιάνη, σκοτώθηκε πολεμώντας τους Τούρκους στο Φραγκοκάστελλο στην Επανάσταση του 1827. Ο πατέρας του, που ήταν ικανός χορευτής αλλά και συνάμα καλός τραγουδιστής (είχε το παρατσούκλι «Κελαϊδής»), πέθανε τρεις μόλις μήνες μετά την γέννηση του Κώστα. Τον βάφτισαν στην ιστορική Μονή του Αρκαδίου. Τελείωσε το δημοτικό το 1938 και πέτυχε στο ημιγυμνάσιο Πανόρμου, όμως δεν μπόρεσε να συνεχίσει τις σπουδές του εξαιτίας της δύσκολης οικονομικής κατάστασης που βρισκόταν η οικογένεια του. Εξάλλου ήδη είχε αρχίσει να τον τραβάει η λύρα, που είναι το κυρίαρχο μουσικό όργανο όχι μόνο στο χωριό του, αλλά και μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Λύρα έπαιζαν ο μεγάλος του αδερφός, ο Νικήστρατος και

Το Ρέθυμνο το γνώρισα εξαιτίας της αδερφής μου , σπούδασε εκεί και αυτό στάθηκε ως αφορμή να το επισκεφτώ αρκετές φορές. Το Ρέθυμνο εκτός από την κοσμική πλευρά που οι περισσότεροι γνωρίζουν, έχει και μία άλλη όψη περισσότερο ήσυχη , ρομαντική και ανθρώπινη. Εγώ αυτή την πλευρά του Ρεθύμνου αγάπησα , και για εκείνη θα σας μιλήσω. Η περιήγηση ξεκινάει από τον Κουμπέ, συγκεκριμένα κοντά στον ναό της Αγίας Φωτεινής , και με τα πόδια καταλήγει στην Παλιά Πόλη. Προτιμώ συνήθως στο δρόμο που περνάει μπροστά από τη Φορτέτζα  και καταλήγει στην αγαπημένη μου καφετέρια , το Ναυπηγείο. Εκεί μπορεί κανείς αφου απολαύσει καταπληκτικό φυσικό χυμό λεμονιού, να συνεχίσει τη βόλτα του προς την παλιά πόλη. Πολλά μεζεδοπωλεία κατακλύζουν το Ρέθυμνο , με αγαπημένο μου το Αλλού για Αλλού και τα πράσσειν άλογα. Το λιμάνι με το φάρο του , τα πολλά καΐκια και τον όμορφο φωτισμό, σίγουρα θα κερδίσει τις καρδιές του κόσμου. Εκεί πέρα θα συναντήσει κάνεις πολύ κόσμο , ιδιαίτερα στις πολυσύχναστες καφετέριες